શ્રીમદ ભગવદ્ ગીતામાં દર્શાવેલ મોક્ષ પ્રાપ્તિના ત્રણ યોગ –
જ્ઞાનયોગ, કર્મયોગ, ભક્તિ યોગ - વિશે વિસ્તારપૂર્વક સમજાવો.
જ્ઞાનયોગ
(Yog of
Knowledge)
જ્ઞાનયોગ એ આધ્યાત્મિક જ્ઞાન અને
આત્મસાક્ષાત્કારનો માર્ગ છે, જેનાથી મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે. આ યોગમાં બુદ્ધિ અને જ્ઞાન મુખ્ય
ભૂમિકા ભજવે છે. ગીતા મુજબ, જ્ઞાનથી
આત્મા અને બ્રહ્મની એકરૂપતા સમજાય છે, જે અજ્ઞાન (અવિદ્યા)ને દૂર કરીને
પ્રાપ્ત થાય છે.
મુખ્ય
તત્વો:
1. અજ્ઞાન (અવિદ્યા)નો નાશ:
અજ્ઞાનના નાશથી માનવી
દેહને આત્મા રૂપે માને છે અને બ્રહ્મનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે.
2. આત્મસાક્ષાત્કાર:
આત્મા અવિનાશી છે અને
બ્રહ્મ સાથે એકરૂપ છે, જેનાથી
મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે.
3. બુદ્ધિનો ઉપયોગ:
બુદ્ધિ અને વિચારણા
દ્વારા માનવીને બ્રહ્મનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે.
4. વિચાર અને વૈરાગ્ય:
સંસારિક મોહમાયાને
ત્યજીને મનુષ્યને બ્રહ્મમાં ધ્યાન લગાવવું જોઈએ.
5. દ્વંદ્વોથી મુક્તિ:
સુખ-દુઃખ જેવા
દ્વંદ્વોથી પર મનને સમ રાખવું.
લક્ષણો:
જ્ઞાનયોગ મન અને
ઇન્દ્રિયોના નિયંત્રણ, સ્વધર્મનું
પાલન, અને
આત્માના તત્વને સમજવા પર આધાર રાખે છે. આ યોગ તેઓ માટે છે, જેઓ આત્મજ્ઞાન દ્વારા પરમાત્મા સાથે
એકરૂપ થવા ઇચ્છુક છે.
ભક્તિયોગ (Yog of Devotion)
ભક્તિ યોગ એ ભક્તિ, પ્રેમ, અને સમર્પણનો માર્ગ છે, જેમાં માનવી પરમાત્મા પ્રત્યે સંપૂર્ણ
શ્રદ્ધા અને અનન્ય ભક્તિ દ્વારા મોક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે. શ્રીમદ ભગવદ્ ગીતામાં,
ભગવાન કૃષ્ણ કહે છે
કે ભક્તિથી જ પરમાત્માની કૃપા પ્રાપ્ત કરી શકાય છે.
મુખ્ય તત્વો:
1. શ્રદ્ધા અને શરણાગતિ:
ભક્ત પરમાત્મા
પ્રત્યે અવિચળ શ્રદ્ધા રાખે છે અને પોતાના જીવનનો સમર્પણ ઈશ્વરના ચરણોમાં કરે છે.
"ભગવાન જ મારા સૌથી નજીક છે" એવો ભરોસો રાખવો.
2. નિષ્કામ પ્રેમ:
ભક્તિ કોઈ પણ ઈચ્છા
અથવા આશા વગર પરમાત્મા પ્રત્યે નિષ્કપટ પ્રેમ ધરાવે છે. આ પ્રેમ જ મોક્ષનું દ્વાર
ખોલે છે.
3. ઈશ્વર સ્મરણ:
પરમાત્માનું નામ
સ્મરણ કરવું, ભાવથી
પ્રાર્થના કરવી, અને
ભગવાનને દરેક કાર્યમાં યાદ રાખવું.
4. સમર્પણ ભાવ:
ભક્ત ઈશ્વરને પોતાના
કર્મ અને કર્મના ફળ બંને અર્પિત કરે છે. ભક્તના જીવનનો હેતુ પરમાત્મા પ્રત્યે
સંપૂર્ણ સમર્પણ અને ભક્તિ છે.
લક્ષણો:
ભક્તિ યોગનો માર્ગ
શ્રદ્ધા અને અનન્ય સમર્પણનો છે. તે વ્યક્તિ માટે છે, જે ભગવાન પ્રત્યે પ્રગાઢ પ્રેમ અને
શ્રદ્ધા ધરાવે છે. આ યોગ દ્વારા ભક્ત પરમાત્મા સાથે એકત્વ અનુભવીને જન્મ-મૃત્યુના
ચક્રથી મુક્ત થાય છે.
કર્મયોગ
(Yog of
Action)
કર્મયોગ એ ગીતા દ્વારા દર્શાવેલો કર્મનો
માર્ગ છે, જેમાં
મનુષ્ય નિષ્કામ રીતે, ફળની
ઈચ્છા રાખ્યા વિના, પોતાના
કર્મો કરે છે. ભગવાન કૃષ્ણ કહે છે કે કર્મ એ માનવીનો ધાર્મિક ફરજ છે, અને ફળની ઇચ્છા ત્યજીને કાર્ય કરવાથી જ
મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે.
મુખ્ય
તત્વો:
1. નિષ્કામ કર્મ:
ફળની ઇચ્છા રાખ્યા
વિના, નિષ્ઠાપૂર્વક
કર્મ કરવું. "કર્મણ્યેવાધિકારસ્તે, મા ફલેષુ કદાચન" – આપણો અધિકાર ફક્ત કર્મમાં છે, ફળમાં નહીં.
2. કર્મમાં સમર્પણ ભાવ:
દરેક કાર્ય ઈશ્વર
માટે સમર્પિત મનથી કરવું, તે
"ઈશ્વરાઅર્પણ બુદ્ધિ" કહેવાય છે. ફળ પરનો અધિકાર ત્યજીને કૃત્ય કરવું.
3. સમત્વ:
સફળતા અને નિષ્ફળતા
બંનેમાં સમતા રાખવી. કોઈ પણ પરિસ્થિતિમાં મન શાંતિમાં રહેવું જોઈએ.
4. ધર્મ પ્રમાણે કર્મ:
ધર્મ અને નીતિ અનુસાર
કર્મ કરવું, પોતાની
ફરજોનું પાલન કરવું.
લક્ષણો:
કર્મયોગ માં કર્મ અને
ફળમાંથી અસક્તિ જરૂરી છે. ફળની આશા વગર કર્મ કરવાથી જીવનમાં તણાવથી મુક્તિ મળે છે.
આ યોગ તેમને માટે છે, જે
ધર્મપૂર્વક જીવન જીવવા ઈચ્છે છે, અને અંતે, કર્મયોગી પરમાત્માની કૃપા પામીને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે.
No comments:
Post a Comment